Het is mijn missie om zwangere vrouwen rust en vertrouwen in hun eigen lijf te geven.
Ik wil dat jij goed voorbereid de bevalling ingaat. Weet wat je kunt verwachten en wat je wel en niet wilt.
En dat de hectische eerste drie maanden met je kleintje een periode wordt waar je met plezier aan terugdenkt.
Er is tenslotte geen handleiding.
Je doet alles vanuit je beste kunnen en gevoel.
En daar mag je hulp bij vragen.
Mijn naam is Esprea Hoogland.
Met hart en ziel zet ik mij in voor vrouwen die een kindje op de wereld gaan zetten.
Jij mag gezien, gehoord en gewaardeerd worden.
Die overtuiging komt uit mijn diepste kern.
Dit is mijn verhaal.
Mijn naam is Esprea Hoogland.
Met hart en ziel zet ik mij in voor vrouwen die een kindje op de wereld gaan zetten.
Jij mag gezien, gehoord en gewaardeerd worden.
Die overtuiging komt uit mijn diepste kern.
Dit is mijn verhaal.
Daar was het moment dan. Zonder enige voorbereiding ging ik mijn eerste bevalling in. Dat spannende moment waar ik zo naar uit had gekeken. Gelukkig verliep de bevalling wel goed, maar ik weet nu dat het een veel mooiere ervaring had kunnen worden. Ik voelde me niet geliefd of gehoord. De hele bevalling is me ‘overkomen’ en er werd vrijwel niks met ons overlegd.
Ik dacht dat het zo hoorde, ik wist immers niet beter. Daarom had ik ook het gevoel dat ik me niet hoefde voor te bereiden op de tweede bevalling. het zou vast wel weer zo verlopen als bij de eerste.
Mijn 2e bevalling eindigde in een spoedkeizersnede…
Voorzichtig opende ik mijn ogen…
Waar was mijn zoontje.
Hoe ging het met hem?
Ik wist het niet.
Ik was net moeder geworden, had hem negen maanden gedragen en had nu geen idee waar hij was.
Met alles in mij voelde ik: hier klopt iets niet. Zo mag het niet gaan. Bij mij niet, bij niemand niet.
Bevallen is bijzonder. Je zet een kindje op de wereld. Je verdient de mooiste dag van je leven, ook als er onverwachte dingen gebeuren, zoals een spoedkeizersnede.
Iedere moeder verdient het om écht gezien en begrepen te worden. Mijn missie was geboren.
Ik dacht dat het zo hoorde, ik wist immers niet beter. Daarom had ik ook het gevoel dat ik me niet hoefde voor te bereiden op de tweede bevalling. Het zou vast wel weer zo verlopen als bij de eerste.. Wat een illusie!
Toen wij ’s ochtends in het ziekenhuis aankwamen was ik relaxed. Gezonde spanning, maar vol vertrouwen.
Ik dacht dat alles zou gaan als bij ons eerste kindje, vrij gemakkelijk. Wat een illusie.
Mijn vliezen braken en onze zoon kreeg het moeilijk. Zijn hartslag… de monitor piepte.
De gynaecoloog besloot: we moeten snel handelen. Het wordt een spoedkeizersnede.
Nog geen tien minuten later lag ik op de operatietafel.
Het ging zo snel en zonder uitleg.
Ik voelde mij eenzaam en niet gehoord.
Onze zoon had een slechte start en kon daardoor niet bij mij blijven. Ik lag alleen in de uitslaapkamer. Geen idee hoe het met mijn zoontje ging. Alles was wazig en ik had geen besef van tijd. Het waren de pijnstillers.
Het wachten voelde als een eeuwigheid. Als ik mijn benen weer kon bewegen mocht ik van deze afdeling af. Al mijn focus ging daarheen.
Eindelijk mocht ik naar hem toe. Daar lag hij, met zijn kleine lijfje en lieve vingertjes in een couveuse. Veel te veel draadjes. Veel te alleen.
Hij had inmiddels al wat melk gekregen. Ik was hier boos en verdrietig over: dit had ik toch zelf kunnen doen?
Waarom was er niet met mij overlegd? Hij had het nodig gehad, het had zo’n beetje zijn leven gered, begreep ik later.
Pas uren later voelde ik de huid van mijn zoontje op de mijne..
Door een storing van de camera konden we op onze kamer geen glimp van onze zoon opvangen.
Pas ‘s avonds kwam hij bij mij en konden we rustig kennis maken.
Lief klein ventje, daar was je eindelijk. Onze eerste echte kennismaking. Nieuw en toch zo vertrouwd.
Nu ruim 9 jaar later kan ik erover praten zonder overweldigd te zijn door emotie. Ik heb een heldere kijk op de gebeurtenis en emoties hebben een plekje gekregen. Het heeft geleid tot nieuwe inzichten: ik had beter voorbereid willen zijn. En had meer voor mijzelf en mijn kind willen durven opkomen.
Grenzen aangeven. Voor jezelf en je baby opkomen. Gehoord worden en met een goed gevoel terugkijken op de bevalling.
Je bevalling is niet zomaar wat. Het voorbereiden erop is een heel proces en ik kan je uit ervaring vertellen dat het niet verstandig is om je daar niet in te verdiepen.
De manier hoe jij je bevalling wilt of gaat voorbereiden zegt ook iets over hoe jij in het dagelijks leven bent. Vind je keuzes maken makkelijk of vind je dat juist lastig? Komt het woord ‘nee’ wel in je woordenboek voor? Of doe je dingen vaak tegen je zin in? Vraag je makkelijk door als het om belangrijke dingen gaat of denk je vaak thuis nog ‘dit of dat had ik moeten zeggen of vragen’?
Dit maakt hoe jij je bevalling zult ervaren.
Een bevalling valt niet te plannen, maar je kunt je wel voorbereiden
Je kunt je goed voorbereiden op de bevalling. Weten wat je opties zijn en je wensen helder hebben. Zodat jij later kunt terugkijken op het mooiste moment uit je leven.
Mijn ervaringen hebben mij gebracht tot waar ik nu ben. Vanuit mijn tenen voel ik dat ik andere zwangere vrouwen wil helpen bij de voorbereiding op de bevalling en de komst van hun kindje.
Een zwangerschapscursus, ademhalingsoefeningen, een goed geboorteplan en kennis van de baby gaan jou allemaal helpen in het op de wereld zetten van je kindje. Een liefdevolle ervaring waarin jij de regie hebt. Dat gun ik je zo.
Na mijn jarenlange ervaring in de kraamzorg, babymassage en het hechtingsproces tussen moeder en kind, besloot ik de focus in mijn bedrijf te verleggen.
Ik bied begeleiding voor zwangere vrouwen en kersverse moeders.
Voor dames die voor het eerst moeder worden en vrouwen die al eerder een bevalling hebben meegemaakt.
Iedere bevalling is uniek, samen bereiden we jou er goed op voor.
Als je niet weet welke keuzes je te maken hebt, maak je ze ook niet
Als je mij zou kennen zou je weten dat…
Ik samen met mijn man, drie kinderen en hond in een Fries dorpje woon
Ik gek op kamperen ben. Gezellig samen met mijn gezin op een relaxte camping.
Koken en bakken voor mij ultieme ontspanning is
Ik ook een spirituele kant heb. Al jaren verdiep ik mij in levensvragen zoals: wat maakt mij echt gelukkig en wat wil ik graag bereiken? Welke doelen stel ik mijzelf? En iedere ochtend en avond: waar ben ik dankbaar voor?
Als je mij zou kennen zou je weten dat…
Ik samen met mijn man, drie kinderen en hond in een Fries dorpje woon
Ik gek op kamperen ben. Gezellig samen met mijn gezin op een relaxte camping
Koken en bakken voor mij ultieme ontspanning is
Ik ook een spirituele kant heb. Al jaren verdiep ik mij in levensvragen zoals: wat maakt mij echt gelukkig en wat wil ik graag bereiken? Welke doelen stel ik mijzelf? En iedere ochtend en avond: waar ben ik dankbaar voor?
Nu weet je wie ik ben. En wat is jouw verhaal?
Mag ik je helpende hand zijn in de voorbereiding op het mooiste moment van je leven: de komst van je kindje?
Neem contact op voor een kennismaking.